Paternoster, 1617

Piękny dyskurs o mieczu
Napisany przez Paternostra z Rzymu

Po pierwsze, jest opinią powszechnie przyjętą pomiędzy szermierzami że istnieją cztery gardy. Te gardy, z nazwami od swej kolejności, można zredukować do dwu: możemy połączyć primę i secondę w jedną, terzę i quartę w inną.
Trzymanie gardy składa się z dwu rzeczy: ustawienia ciała i ustawienia miecza. Patrząc na to możemy powiedzieć, że terza jest najdoskonalszą z gard, tą w której wszystkie zasady poprawnej szermierki są wyrażone najlepiej. Tak więc wszystko, co możemy powiedzieć o terzy, może być choćby w części powiedziane i o innych gardach.
Aby stanąć w gardzie pozwól by Twe ciało było wygięte, z Twoją lewą flanką i Twoją głową wspartymi i pochylonymi nad lewą nogą. Lewe kolano powinno być zgięte i lewa ramie uniesione w półkole blisko twarzy. Prawa noga powinna być albo wysunięta lub po prostu lekko ugięta, obie stopy w linii ze sobą. Będziesz pokazywać przeciwnikowi tylko swoją prawą flankę, która jest osłonięta Twoim prawym ramieniem, dobrze wyciągniętym w dół i lekko wypchniętym ponad prawym biodrem
Trzymaj miecz ze sztychem wskazującym nieco wyżej niż Twoja rękojeść i skierowanym na prawy bark przeciwnika. Utwórz nieduży kąt w stronę wnętrza, co jest idealne do przejścia na dowolną stronę ostrza przeciwnika.

Atak składa się z czterech elementów

1.ruchu ramienia
2.ruchu dłoni
3.przesunięcia stopy
4.zwodu ciałem

Ocena tych czterech elementów prowadzi do wszystkich technik, uderzeń i stoccat które można wykonać. Zatrzymamy się przy nich i zostawimy mandritti, riversi i stramazzoni, jako że sama stoccata jest najpiękniejszą i najważniejszą częścią miecza.

Stoccata może być podzielona na pięć podstaw:

1.inquartata lub quarta
2.terza
3.passata pod spodem
4.uderzanie i wchodzenie
5.quarta ponad mieczem przeciwnika

Quartę wykonuje się przez wysunięcie dłoni i ostrza i odwrócenie go do wewnątrz kiedy jesteś blisko celu. Atakuj rozważnie prawą stopą, unikając przez pchnięcie swego prawego barku w przód i lewego w tył. Cofnij w tył lewą stopą by wykonać tą technikę lepiej. Utrzymuj ramię dobrze wyciągnięte tak by Twoja dłoń była na wysokości barku i celowała w stronę prawego barku przeciwnika. Pominę inne, mniej ważne rozważania.
Quartę z lewej stopy wykonuje się tak jak z prawej: ruchy miecza, obroty ciała są te same, za wyjątkiem faktu że lewa stopa przechodzi w przód a nie w tył.
Okazją do wykonania tych quart jest pojawienie się otwarcia do wewnątrz przeciwnika.
Terzę wykonuje się postępując najpierw ręką i prawą stopą, obracając nadgarstek na zewnątrz. Utrzymuj ramię dobrze wyciągnięte, tak by sięgało w przód, pchane prawą stopą. Ciało powinno być ustawione bokiem, z prawym ramieniem zawsze w przód i lewym w tył, by utrudnić przeciwnikowi pochwycenie Cię. Będziesz równie dobrze osłonięty od wewnątrz co i od zewnątrz, o ile przeciwnik nie wykona cavazione lub nie wejdzie contratempo.
Passata pod spodem wykonana jest z terzą. Nie mam żadnych specjalnych wskazówek poza tym żebyś obniżył sprytnie swoje ciało na zewnątrz i pochylił sztych swojego miecza lekko do wewnątrz. Ta technika może być wykonana z obu stron i z dowolnej stopy. Czasem powinieneś również obniżyć ciało gdy przeciwnik atakuje z wielkim zdecydowaniem.
Uderzanie i wejście również wykonywane jest w terzy i nie powiem o nim nic więcej niż następująca wskazówka: bądź ostrożny byś ruchem swej dłoni, kiedy zamierzasz uderzyć nie sprawił że przeciwnik wycofa się z wyprostowanym ramieniem.
Quarta ponad mieczem przeciwnika jest wykonywana jak zwykła quarta, z tą różnicą że gdy jedna wykonywana jest do wewnątrz, druga na zewnątrz. Oto jak powinieneś ją wykonywać: nad wysuniętą zasłoną lub lekko posuniętą terzą, pociągnij nadgarstek lekko na zewnątrz i sztych do zewnątrz.
Teraz, kiedy w najkrótszy jak to tylko możliwe sposób opowiedziałem o pięciu sposobach wykonania stoccaty, w ten sam sposób opiszę dystanse w których należy wykonywać rzeczone ataki i sposób w jaki można zebrać ich miarę.
Dystans nie jest niczym innym jak odległością z jakiej obaj przeciwnicy mogą się nawzajem dosięgnąć używając pojedynczego kroku.

Są tylko trzy rodzaje dystansu:

1.dystans właściwy
2.dystans bliski
3.dystans daleki

Właściwym dystansem nazywamy ten, gdy dwaj przeciwnicy mogą się dosięgnąć nawzajem z krokiem. Dystans bliski to ten, kiedy możesz dosięgnąć przeciwnika przez samo wyciągnięcie miecza lub- w najgorszym razie- najbardziej naturalnym pół-krokiem. Odległy dystans, który wymieniłem jako trzeci, to ten gdy dwaj przeciwnicy nie mogą sięgnąć się nawzajem jednym krokiem, ale muszą wykonać najpierw pół-krok, a potem pełny. W tym zawierają się wszystkie stoccaty wymienione przez Paternostra, co nazywa on grą zdecydowania i prędkości, usuwającą wszelkie wahanie.
Dystans, każdy dystans, może być osiągnięty czterema drogami wykonania kroku.

Są one nazywane kolejno:

1.postępem stóp
2.zbliżeniem stóp
3.łączeniem stóp
4.ściganiem stóp

Postęp stóp jest gdy znajdujesz prosty i właściwy krok wchodzisz w dystans nacierając prawą stopą w przód, gdy lewa podąża za nią w ten sam (lub podobny) sposób.
Zbliżenie stóp jest wówczas gdy w szerokim kroku dzielisz krok na pół dosuwając lewą stopę po to, by móc ruszyć w przód prawą.
Łączenie stóp jest gdy w normalnym kroku łączysz lewą stopę do prawej by mieć miejsce do ruszenia prawej stopy w przód.
Ściganie stopy jest gdy w szerokim kroku dostawiasz lewą nogę do prawej, ścigając prawą stopę naprzód, gdzie ta była.

Pojedynczy z tych kroków może nie wystarczać gdy oponent się wycofuje na Twój pierwszy ruch, gdy jest dużo miejsca lub gdy wchodzisz w bliski dystans. Z tego powodu czasami jest koniecznym wykonanie jednego lub dwu kroków po pierwszym. Ostrzegam tylko by nie wykonywać dwu identycznych kroków jeden za drugim.

Wraz z wszystkimi sposobami przemieszczania nóg konieczne jest nieznaczne wysunięcie miecza i zwracanie uwagi na miecz przeciwnika. W ten sposób nigdy nie zostaniesz zaskoczony i zawsze będziesz w stanie uderzyć w contratempo na swoją korzyć. Nie pochwalam ciągania stóp lub ślizgania się na nich- to dziwaczny i niezgrabny sposób postępowania.

Musimy teraz powiedzieć o ćwiczeniu stoccat, z quartą jako pierwszą, skoro wymieniłem ją przed innymi.

Quarta jest używana gdy przeciwnik jest otwarty do wewnątrz i wykonywana jest dowolną stopą i z dowolnego dystansu, zależnie od odległości pomiędzy Tobą a Twoim przeciwnikiem. Są inne zastrzeżenia które pominę mając na względzie zwięzłość.

Gdy wykonujesz terzę, quartę lub passatę pod spodem, powinieneś być ostrożny gdy widzisz że Twój miecz jest pod mieczem przeciwnika. W tym przypadku, gdy nie chcesz złamać dystansu, możesz odchylić ciało. W ten sposób możesz podnieść swój miecz spod miecza przeciwnika i ustawić go na tej samej wysokości, po czym możesz atakować.
By ten atak i wszystkie inne udały się, użyj tak wiele prędkości jak możesz by ukraść tempo przeciwnika.

O kontrnatarciach

Teraz, by rozwiać wątpliwości na temat tempa w szermierce powiem to: natarcie wykonane przez dwu przeciwników, którzy chcą uderzyć zdecydowanie ale z rozwagą, i którzy znajdują się w rozsądnym dystansie, pozwala ledwo na trzy tempa (to jest, jeśli dwaj przeciwnicy nie chcą po prostu szarpać się i atakować jeden drugiego bez przechodzenia i odsuwania swoich ciał. W takim przypadku, przyznaję, mogą być nieskończone ilości temp i tyle samo kontr. Taka walka jednak bardziej przypomina szarpaninę iż szermierkę i robią tak głównie ludzie którzy chcą popisać się swoją wiedzą zamiast zdecydowanie przyjąć tempo i uderzyć).

1.Tak więc pierwsze tempo na tej liście, to które może zdarzyć się w walce jest contratempo. To jest gdy Twój przeciwnik atakuje Ciebie a Ty atakujesz jego.
2.Drugim jest gdy Twój przeciwnik atakuje a Ty wykonujesz cavazione
3.Trzecie jest wtedy gdy Twój przeciwnik wykonuje fintę i cavazione a ty odpowiadasz z contracavazione.

W tym ostatnim przypadku, gdy przeciwnik wykonuje fintę i cavazione, byłoby wielką pomyłką dla Ciebie wykonać cavazione a po nim dodatkowe cavazione. W rzeczywistości traciłbyś w ten sposób czas. Nie mówmy jednak o tym, co powinienem pozostawić jako materiał do większego dzieła (traktatu).
By zmieścić się w tempie w contratempo, powinieneś zwracać szczególną uwagę na to kiedy Twój przeciwnik zaczyna atak. Wtedy wyprzedź go i dosięgnij, wyprowadzając korzystniejsze pchnięcie. W tym celu ważnym jest zaznaczyć, że gdy wykonujesz contratempo in quarta lub terza, powinieneś utrzymywać miecz wyżej niż Twój przeciwnik.
Jest wielką korzyścią być zdolnym do wzięcia tempa i trafienia przeciwnika gdy kroczy naprzód by znaleźć dystans, to jest gdy próbuje zbliżyć się do Ciebie. Tu powinieneś osądzić czy ustawia się by uderzyć od razu, czy tylko próbuje przesunąć się bliże. Jest to, przyznaję, rzecz trudna do oceny.
[..] (brakując linia tekstu)
którzy przez większość czasu nie wiedzą co powinni robić, pokazują swą zapalczywość, licząc że zakłopoczą przeciwnika i zyskają otwarcie dla swojego miecza. Zwykle nie udaje im się i zamiast tego sami pozostają skonfundowani, niepewni co robić dalej. Często zdarza się to starszym studentom którzy mają mało praktyki.
Teraz, gdy nie chcesz użyć contratempo, a Twój przeciwnik nie atakuje cavazione, uderzeniem ręki lub passatą spod spodu, jako regułę powinieneś przyjąć że należy parować mieczem.
Wszystkie stoccaty mierzone do wewnątrz powinny być parowane przez obrót nadgarstka do wewnątrz, jak przy quarcie. Wszystkie stoccaty mierzone do zewnątrz powinny być parowane przez obrót nadgarstka na zewnątrz. Na zewnątrz możesz parować z lub bez przesunięcia stóp. Jeśli chcesz zrobić to z przesunięciem, uważam za korzystniejsze przesunięcie w przód lewej stopy, gdyż będzie Ci łatwiej ominąć chwytów, do których uciekają się wszyscy których stoccata chybia.
By chronić się przed chwytami po sparowaniu powinieneś sam uciec się do chwytów, wycofując swe prawie ramię jakbyś chciał zabezpieczyć je przed jego dłonią. Gdy sięga w przód, da Ci tempo i okazję by uderzyć go; parowanie z towarzyszeniem prawej stopy, by łatwiej uwolnić swój miecz i zrobić z niego potem dobry użytek.
Innym sposobem parowanie jest to co nazywamy cięciem miecza. Wykonuje się to przed startem Twojego ataku z quarty: obróć nadgarstek w terzę i popchnij miecz przeciwnika w dół na zewnątrz swojej prawej ręki.
Jeśli chodzi o chwyty, najlepsze są te które sięgają prawego nadgarstka przeciwnika lub te w których trzymasz miecz przeciwnika zaplątany między Twoim ramieniem i lewym bokiem. Teraz, zanim przejdziesz do chwytu w quarcie, terzy czy przejściu spod spodu, możesz uderzyć przeciwnika stramazzone, madritto lub riverso (wysokim lub niskim). Po takim uderzeniu upewnij się że wycofałeś swoje ramię (należy powiedzieć Twój miecz) i przejdź do chwytów jak opisano.
Wszystkie rodzaje chwytów ciała i karku są raczej przedmiotem zapasów, tak jak jest nim wywracanie kogoś używając nóg. W każdym razie nie powinno się o nich zapominać nawet z bronią: są one naprawdę dobre dla tych którzy posiadają siłę i mają dość wiedzy by jej użyć.