104) Dwie są części ataku: szukanie misury i uderzanie
105) Szukanie misury to atak w którym, w rzeczonej gardzie, szukam wąskiej misury by uderzyć
106) Trzy są sposoby szukania misury: ponieważ szukam jej gdy ruszam się a przeciwnik pozostaje w bezruchu, gdy ja pozostaję w bezruchu a przeciwnik się rusza i gdy ja się przemieszczam i przeciwnik się przemieszcza.
107) Tempo tych akcji musi być właściwe i równe ostatecznym terminom szerokiej misury, po których tempo szukania misury kończy się i daje początek tempu kolejnej akcji, to jest uderzania.
108) By tempo było właściwe, koniecznym jest byś miał cierpliwość do czasu kiedy wejdziesz we wspomniany dystans i nie ruszał wcześniej by uderzyć.
109) Dla przykładu ustawiam się w gardzie by szukać misury, mój przeciwnik już wszedł w granice ataku. W czasie gdy postępuje z mieczem, szukając misury lub udając że uderza, jest koniecznym bym ustawił się ze sztychem gdy znajdzie się na granicy szerokiej misury i nie ruszał by uderzyć wcześniej. Z powodu tej akcji jego ruch musi mierzyć mój bezruch, zaś mój bezruch być miarą jego ruchu i gdybym ruszył się z mego bezruchu zanim nadejdzie na krawędź szerokiej misury, tempo byłoby niewłaściwe i dlatego nie szukałbym misury właściwie. Konkludując ten ruch i bezruch są równe, jako że wymaga jednego tempa by dotrzeć do początku wąskiej misury i nie ma znaczenia jak szybko to nastąpi, a tylko że będzie to równe i odpowiadające zewnętrznej granicy szerokiej misury i przez to koniec tempa szerokiej misury jest szukaniem wąskiej misury i początkiem tempo uderzenia.
110) Wielu szukając wąskiej misury wykonuje cavazione, contrcavazione, finty i kontrfinty, przesunie się o dłoń i więcej mieczem i kroczy w każdą stronę i skręca ciało i rozciąga je i wycofuje je na wiele dziwacznych mód, co jest rzeczą nie należącą do prawdziwie rozumnych i wynalezioną by oszukać głupich i utrudnić grę. Pomimo to znajdowanie miecza, gdy nie mogę postąpić inaczej, szukając misury w mojej gardzie koniecznym jest tylko by znaleźć debole miecza mojego przeciwnika w linii prostej forte mojego, i to przechwytując je bez dotykania, ale tylko w ataku uderzyć debole miecza przeciwnika moim forte, od wewnątrz czy z zewnątrz, zależnie od warunków ataku.
111) Odrywanie się, jeśli ma być czymś dobrym, jest dobre w sytuacji kiedy przeciwnik odnalazł mnie i zepchnął z prostej linii. Wówczas byłoby pożytecznym i w rzeczy samej koniecznym, wycofać się drobnym usunięciem ciała lub stóp, ustawiając się od nowa w linii prostej by szukać misury. Ponieważ wycofywanie się zapobiega znalezieniu miecza, a to wykonywane jest z przesunięciem miecza w przód, tak więc odrywanie się musi być wykonane z jego wycofaniem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz